توسعه‌دهندگان حرفه‌ای کار حرفه‌ای می‌خواهند

عادل نجفی | شهرآرانیوز - در میان رده‌های مختلف، افراد شاغل در حوزه‌های مرتبط با فناوری اطلاعات، این روز‌ها طراحان و توسعه دهندگان نرم افزار یا همان دولوپر‌ها بیش از دیگر گروه‌های حرفه‌ای تقاضای همکاری و پیشنهاد کاری دارند. نه تنها در طرف کارفرمایان که در طرف خود آن‌ها به عنوان نیروی کار نیز با شرایط منحصر به فردی که در زمینه نحوه انجام پروژه مطرح می‌کنند به موجودات پیچیده‌ای تبدیل می‌شوند. براساس آمار‌ها انتظار می‌رود فرصت‌های شغلی در زمینه توسعه دهندگان نرم افزاری ظرف یک دهه آینده تا ۲۲ درصد رشد کند و همین امر موجب شده است بسیاری از شرکت‌ها و مؤسسات نرم افزاری برای جذب دولوپر‌های خلاق و توانمند با یکدیگر به رقابت بپردازند تا با جذب استعداد‌های این حوزه، نبض بازار آینده را در دست بگیرند.

 

نکته‌ای که اول و پیش از هر مسئله دیگری حتی با اولویت بالاتری از حقوق و دستمزد باید توسط کارفرمایان مورد توجه قرار بگیرد تضمین تشکیل تیم‌های تولیدی است که در آن‌ها توسعه دهندگان احساس خلاقیت کنند و از لحاظ اطلاعاتی به چالش کشیده شوند. فعالیت توسعه دهندگان درجه یک در تیم‌ها و پروژه‌هایی که به آن‌ها اشتیاق ندارند نه تنها موجب خستگی و بی حوصلگی آن‌ها می‌شود بلکه به تدریج آن‌ها را به جست وجوی فرصت‌های کاری در شرکت‌ها و پروژه‌های دیگر مجاب می‌کند، فرایندی که به تدریج و ناخواسته موجب تنزل استاندارد‌های پروژه فعلی می‌شود. بر اساس یک پیمایش از میان توسعه دهندگان فعال در بازار فناوری اطلاعات ایالات متحده، ۶۸ درصد از توسعه دهندگان بر این باور بودند که فراگیری آموزه‌های جدید برای آن‌ها مهم‌ترین مؤلفه در انتخاب فرصت شغلی یا در واقع همان پروژه است. اگرچه بخش دیگری از یافته‌های این پژوهش نشان می‌دهد تنها ۳۲ درصد از توسعه دهندگان از حوزه فعالیت خود راضی هستند، شانس شما به عنوان یک کارفرما برای جاگیری به عنوان شرکتی که رشد توسعه دهندگان را به عنوان اولویت خود در نظر می‌گیرد امکان پذیر است.

 

 

آیا می‌دانید ۷۸ درصد از دولوپر‌ها کدنویسی را به عنوان یک تفریح و سرگرمی دنبال می‌کنند؟ نه تنها تعداد زیادی از توسعه دهندگان چنین رویکردی به فرایند‌های کدینگ دارند بلکه بهترین دلوپر‌ها آن‌هایی هستند که در محل کار و بیرون از آن اشتیاق عمیق و درونی به توسعه نرم افزار‌ها دارند. به عبارت دیگر، آن‌ها توسعه نرم افزار‌ها را به عنوان علاقه شخصی خواه در قالب فضای کاری یا شخصی در قالب کار با یک پلتفرم یا زبان برنامه نویسی خاص یا تولید نوع خاصی از اپلیکیشن‌ها دنبال می‌کنند.

 

در سال ۲۰۰۴ سرگی برین و لری پیچ، بنیان گذاران گوگل، کارکنان خود را تشویق می‌کردند علاوه بر پروژه‌های محوله به آن ها، ۲۰ درصد از زمان خود را صرف فعالیت‌هایی کنند که خودشان معتقد بودند بیشترین نفع را برای گوگل می‌تواند به همراه داشته باشد. این توصیه و تشویق دولوپر‌ها را به خلاقیت و نوآوری بیشتر وامی داشت به نحوی که گوگل بخش زیادی از پیشرفت‌های خود را مدیون همین رویه بود. در نمونه دیگری در شرکت DevSquad نیز رویکرد مشابهی اتخاذ شد. آن‌ها سیاست «جمعه‌های آزاد» را اتخاذ کردند که در آن توسعه دهندگان می‌توانند با پیگیری پروژه‌های شخصی به رشد و به روزرسانی مهارت‌های فردی بپردازند. دولوپر‌ها تا زمانی که مهارت‌های مرتبط با پروژه‌های کلی شرکت را کسب می‌کنند می‌توانند زمان خود را صرف هر آنچه می‌خواهند کنند.

 

بدترین نکته‌ای که می‌تواند یک توسعه دهنده نرم افزار درباره فرصت شغلی جدیدی که برای همکاری با آن دعوت شده است متوجه شود آن است که بداند باتجربه‌ترین فرد تیم اوست. به عبارت دیگر، حضور توسعه دهنده در چنین پروژه‌ای برای او شانس توسعه فردی و ارتقا مهارت‌ها را به دنبال ندارد.